دکل‌های مخابراتی دکل‌هایی هستند که برای مقاصد مخابراتی از قبیل نصب دیش‌های ماکروویو، آنتن‌های رادیو، آنتن‌های موبایل، آنتن‌های بیسیم و… استفاده می‌شود. دکل‌ها به صورت قطعات پیش ساخته قابل مونتاژ ساخته می‌شوند. متریال استفاده شده اغلب از آهن نوع ST 37 و در برخی قطعات برای مقاومت بیشتر از نوع ST 44  یا ST 52 استفاده می‌شود. قطعات دکل پس از ساخت جهت جلوگیری از خوردگی و زنگ زدگی گالوانیزه گرم می‌شود. پیچ و مهره‌های دکل‌ها اغلب از نوع پیچهای مقاوم A 325  یا معادل آن گرید ۸.۸ بوده و به صورت گالوانیزه گرم استفاده می‌شود. مبنای طراحی فونداسیون‌های دکل‌های مخابراتی جهت لهیدگی و واژگونی استوار است. در استاندارد RS-AIE-F222  برای فونداسیون‌ها حداقل عمق طی فرمول‌هائی تعریف می‌شود با توجه به اینکه دکل‌ها در برابر وزش باد مستعد واژگونی هستند، مقرون به صرفه‌ترین نوع فونداسیون‌ها فونداسیون‌های عمقی می‌باشد، که در دکل‌های خودایستا بدلیل بروز کشش در یکی از پایه‌ها به صورت پاشنه‌ای و در دکل‌های مونوپل بدلیل بروز گشتاور زیاد در پای دکل به صورت شمعی طراحی می‌شود. در زمین‌های سنگی نیز به دلیل مشکلات حفاری فونداسیون‌ها به صورت سطحی و گسترده طراحی می‌شود که به دلیل وزن بالای خود بتواند گشتاور ناشی از واژگونی را تحمل کند.