اگر با سیستم عامل ویندوز آشنایی نسبی داشته باشید حتما می دانید که برای اتصال کامپیوترها به همدیگر تنها داشتن آدرس IP در یک محدوده کفایت می کند بنابراین نیازی به گروه بندی خاصی در این مورد وجود ندارد ، اما مفاهیمی مثل Workgroup و Homegroup که جدیدتر است بعضا ممکن است شما را دچار ابهام کند ، دقت کنید که زمانیکه صحبت از Workgroup می شود نیازی به ایجاد کردن آن در سیستم شما نیست ، کامپیوترها بصورت خودکار عضو یک شبکه فرضی Workgroup هستند که صرفا برای این به کار می روند که در صورت جستجوی خودکار در شبکه سیستم ها بتوانند کامپیوترهایی که در اطرفشان وجود دارند را در قالب یک اسم دسته بندی کنند و هیچ قابلیت خاصی در اختیار شما قرار نمی دهد ، هر کسی می تواند با تنها قرار دادن نام Workgroup در قسمت Computer Name عضو این شبکه شود و طبیعتا هیچگونه دسترسی خاصی نیز به سیستم های موجود در شبکه پیدا نخواهد کرد.

اما زمانیکه صحبت از Homegroup یا گروه کامپیوترهای خانگی می شود قضیه کمی متفاوت است ، این مفهوم جدیدتری در سیستم عامل های مایکروسافت می باشد و به این معنی است که زمانیکه شما دارای یک شبکه خانگی کوچک هستید می توانید یک محدوده امنیتی ساده و فرضی به نام Homegroup ایجاد کنید و کامپیوترهای موجود در خانه را به عضویت آن در بیاورید و با اینکار امکان استفاده و به اشتراک گذاری قسمت های pictures ، videos ، documents و پرینترها در این شبکه بسیار ساده می شود ، برای عضویت در Homegroup ضمن اینکه دانستن اسم Homegroup لازم است بایستی پسوردی که اولین نفر بر روی Homegroup ایجاد شده قرار داده است را نیز بدانیم تا بتوانیم وارد این حریم خصوصی شویم ، بنابراین از لحاظ امنیتی و امکانات مفهوم Homegroup کاربری تر از Workgroup است.